3de verslag uit Iran 24 t/m 28 sept. 2017

Het is al weer de laatste week van mijn vakantie in Iran.
En eigenlijk ben ik daar niet rauwig om, want in totaliteit valt me de groepsreis naar Iran wat tegen . Natuurlijk zijn er vele hoogtepunten (geweest) zoals: Teheran, de zandkastelen in de Kaluts-, Persepolis en de rotsgraven, de caravanserai' s, de karakteristieke lemen en adobe woningen in de woestijn en Ryan, Isfahan, de bazaars en enkele moskee' s. Maar we zijn ook in de nodige musea, kastelen, tuinen, moskeeën, hamam' s en musea geweest die ik totaal niet de moeite waard vond om te bezoeken. En de meeste hotels zijn sober, hebben een slechte internet verbinding en na 3 weken begint de kebab te vervelen. Het staat me ook tegen dat ze hier kledingsvoorschriften hebben m.n. voor vrouwen, opgelegd door zowel de regeringsleiders als door het Islamitische geloof. Dit strook niet met mijn gevoel van vrijheid, ik voel me hierdoor beperkt. En al die zwarte pinguïns op straat vind ik alles behalve charmant. Maar de Iraniërs zelf zijn erg vriendelijk en hulpvaardig en heten je overal welkom, maar jammer genoeg spreken de meesten niet of slechts mondjes maat engels en ben je gauw uitgepraat

Zondag 24 september, Shiraz, excursie naar Persepolisen en Naqsh-e Rostam:
Vandaag maken we een excursie naar de ruïnes van Persepolis (60 km ten noord-oostvan Shiraz). Hier liggen de resten uit de glorietijd van het machtige Perzische Rijk van Darius de Grote: Persepolis is zo' n 2.500 jaar oud. Koning Darius de Grote begon in 512 voor Christus met de bouw van dit uitgestrekte paleizencomplex in Persepolis, de hoofdstad van het Achaemenidisch rijk. Het is gebouwd op een enorm half kunstmatig, half natuurlijk terras ( uit de Rahmetberg gesneden) met een totaal oppervlakte van 125.000 vierkante meter. We beklimmen de berg waar Persepolis tegenaan ligt en hebben van bovenaf een imponerend uitzicht over de ruïnes . En na de lunch brengen we een bezoek aan Naqsh-e Rostam, Het ligt ongeveer 12 km ten noordwesten van Persepolis Deze site wordt ook wel de 'necropolis' van Persepolis genoemd. .De locatie bevat vier graven van Achaemenidische vorsten / shahs en zes reliëfs uit de tijd van de Sassaniden.. Hun graftombes zijn ingehouwen in de rotswand en hebben de vorm van een kruis. De graven zijn in de loop van de eeuwen door plunderaars leeggehaald.

Maandag, 25 september, Shiraz: vrije dag:
Vandaag hebben we in Shiraz een vrije dag en kunnen we doen wat we willen. Ik ga wat later dan normaal en op mijn gemak ontbijten. Daarna loop ik weer door de VAKIL Bazaar waar volop bedrijvigheid is. Regelmatig kom ik mensen van de groep tegen. Vervolgens bezoek ik de kleine Seyed Aladdin Hosein Shrine. Deze is ook toegankelijk voor niet moslim/ toeristen , maar voordat je daar naar binnen mag word je eerst gefouilleerd en je tas gecontroleerd en dan moet je een chador / lang kleed aan. Ook hier is een apart vrouwen en mannengedeelte en is het plafond en wanden bekleed met duizenden gebroken spiegeltjes. Daarna loop ik door naar de grote Ali-e-bne Hamzeh Shrine / mausoleum Ook hier weer hetzelfde ritueel, maar nu liep een Engels sprekende moslima mee. Toen ze me eventjes alleen liep ben ik stiekem, in m'n eentje, de moskee ingelopen, (uiteraard in chador), wat eigenlijk verboden was voor niet-Islamieten. Maar ondertussen heb ik hem wel van binnen gezien: erg groot en ook helemaal bedekt met schitterende spiegels en heel veel biddende in het zwart geklede moslims. Teruglopend kom ik nog langs de goudmarkt met allemaal winkels die rood gouden sieraden verkopen. Na de lunch loop ik nog naar het Azad Park en bezoek ik de 3 de Shrine genaamd de Ali-bne Hamzeh Shrine. Een oudere vrouw wees me de weg en terwijl ze met me meeliep bleef ze maar in het Irakees tegen me praten terwijl ik er geen woord van verstond. Ook in deze Shrine moest ik een chador aan. Daarna wilde ik teruglopen naar het hotel, want het begon al te schemeren, maar ik kon de weg niet meer terug vinden, te meer omdat ze me eerst de verkeerde kant opstuurden. Toen ontmoette ik een jonge student die voor architect studeerde, van begin 20, en die heeft me naar mijn hotel gebracht. Hij sprak heel goed Engels en hij vertelde mij hoe het volk door de Islamitische leiders dom wordt gehouden en onderdrukt wordt, waardoor ze geen kans krijgen om zich te ontplooien. Hij vertelde ook nog dat hij gisteren naar de kapper was geweest om zijn lange haar /staart af te laten knippen want als hij dat niet deed zou hij van de universiteit worden gestuurd. Hij droomt ervan om na het afronden van zijn studie naar Nederland te komen om te werken. Hopelijk wordt deze droom voor hem verwezenlijkt, want ik vond hem erg sympathiek.

Dinsdag , 26 september, van Shiraz naar Isfahan / Esfahan:
Om 8.00 uur verlaten we Shiraz en rijden naar Isfahan, onze laatste bestemming in Iran. De afstand is verder dan ik op internet had gelezen
nl. een kleine 500 km. Ook nu rijden we op een snelweg waar 110 km per uur gereden mag worden. Het is een vruchtbaar gebied want de dalen zijn begroeid met rijst en mais. Onderweg hebben we een koffie stop in Parsagadae waar de Tombe van koning Cyrus zich bevindt. Hij was 2050 jaar geleden een grote koning van Perzië.
Om 17.45 uur komen we pas in Isfahan aan. Hier bezoeken we eerst de bekende Si-o-se Pol brug over de rivier de Zayandeh , waar een groot deel van het sociale leven in Isfahan zich afspeelt. Daarna rijden we door naar hotel Isfahan. Er mankeerde heel wat aan mijn hotelkamer, maar nadat ik hierover geklaagd had, kreeg ik een betere kamer toegewezen.
In Isfahan blijven we 2 dagen. Isfahan is de mooiste stad van Iran. Het was sinds 1600 de hoofdstad van de Safaviden. Het heeft veel bezienswaardigheden die we morgen en overmorgen kunnen bezoeken

Woensdag, 27 september: Isfahan:
Na het ontbijt bezoeken we eerst het grote Imamplein, ook wel ‘Halve Wereld’ genoemd . Dit was vroegere het poloveld van de Sjah, en heeft een grootte van 160 bij 500 m. Hierop staan de 16e-eeuwse blauwe Eman moskee met rijk gekleurde mozaïeken en tegelwerk en de Sjeik Lutfullahmoskee. Deze laatste moskee heeft geen minaretten maar is heel indrukwekkend door de fraai bewerkte koepel. En hier bevindt zich ook het zes verdiepingen hoge Ali Qapupaleis van de Safavieden sjahs. De lichtval zorgt ervoor dat op ieder tijdstip van de dag de ervaring anders is op dit indrukwekkende en unieke plein.
Op het moment dat wij het Imamplein bezoeken hangt er een groot spandak met de tekst " Down with U.S.A., Saud and Israël " en staan er kramen met militair gereedschap. Hier wordt weergegeven hoe Iran tegenover U.S.A en Israël staat.
En achter het Imamplein ligt het Chebel Sotunpaleis met twintig houten
zuilen en geweldige muurschilderingen. Daarna bezoek ik op eigen gelegenheid de grote bazaar waarin gehandeld wordt in tapijten en koperwaar en nog 2 mooie moskeeën. Van 15.00-17.00 uur was er een herdenking van een onthoofd iemand op het Imamplein.Toen ik terugliep naar het hotel heb ik het plein maar bewust gemeden want er kwamen duizenden in zwart geklede moslima's op af en dat voelde een beetje bedreigend. ' s Avonds zijn we met z'n allen gaan eten , ter ere van ons afscheid, in een omgebouwde hamam'. Het was gezellig en lekker

Donderdag, 28 september : Isfahan.
' s Morgens bezoeken we eerst de Jamemoskee: een moskee gebouwd gedurende vijf eeuwen, die daardoor een prachtig overzicht geeft van de islamitische bouwkunst. Daarna rijden we door naar de Armeense Vank kathedraal in de Armeense wijk Jolfa. De kerk is gebouwd in het begin van de 17e eeuw. Het interieur is bedekt met fijne fresco's en vergulde carvings en bevat mooi tegelwerk. Vervolgens gaat ieder zijn eigen weg. Terwijl ik door de Armeens wijk loop wordt ik door een aardige jonge man uitgenodigd voor een glas thee. De achterliggende gedachte van hem was waarschijnlijk om mij een tapijt te verkopen, maar bijvoorbaad had ik hem gezegd dat ik niets zou kopen en hij deed daar gelukkig niet moeilijk over en we hebben gezellig zitten praten. Daarna heb ik een lange wandeling gemaakt in het park langs de droge rivierbedding van de Zanyandeh. Hier zaten hele families te picknicken en stelletjes te praten. Doch geen enkel verliefd stelletje was aan het vrijen want dat is in Iran streng verboden op straat. Aan het eind van de middag loop ik terug naar het hotel. Hier maak ik mijn laatste verslag af zodat ik het vandaag nog naar jullie toe kan sturen. Want vannacht om 0.10 uur vliegen we vanaf Isfahan via Istanbul terug naar Nederland. We boffen dat we pas om 22.00 uur uit hoeven te checken in het hotel (dit heeft de reisleiding bedongen omdat bij een vorig verblijf in dit hotel heel wat fout was gegaan.) Het is geen lekkere vlucht want in Istanbul moeten we om 0.4.20 uur vannacht overstappen en 3,5 uur wachten en dan zullen we vrijdagmorgen om 9.40 uur landen op Schiphol. Nu maar hopen dat het in Nederland redelijk weer is, want anders is de temperatuurs overgang wel erg groot, want in Isfahan is het nu 31 graden. En vervolgens ga ik dan met de trein en tram terug naar IJsselstein.

Dit was dan weer mijn 3de en laatste verslag uit Iran.
Ik ben weer een ervaring rijker m.n. dat vrijheid een kostbaar bezit is wat wij moeten koesteren.
Hopelijk hebben jullie nu ook een idee gekregen hoe Iran is, wat nog duidelijker zal worden als ik thuis ook de foto' s op mijn weblog zet.


Groetjes van Francine